"Don't look for LOVE let LOVE look for you", isang linyang galing sa isang palabas na naging bukang bibig ko na din. Madalas pag may humihingi sa kin ng payo yan ang sinasabi ko. Tama nga naman kasi, wag mong hanapin ang pag-ibig, hayaan mong sila ang humanap sayo. Kabaliktaran naman sa sinasabi nilang, " Paano mo makikita ang taong para sa yo kung hindi ka gagawa ng paraan para makita siya? " Tama nga din,kailangan mong ding gumawa ng paraan para hanapin kung sino man ang taong nakatadhana sayo. Ngunit, magulo, napakagulo ng mundo ng pag-ibig.. Maraming matalinhaga na may kaakibat na kabaliktaran katulad ng :
-Mahal mo , hindi ka mahal, tapos yung hindi mo mahal, mahal ka.
- Manhid siya, tanga ka
- Hinahanap mo ang taong tama para sayo, pero sa mali ka nahulog.
- Taong kinaiinisan mo noon, pero taong minamahal mo ngayon
-Moved On sa salita, pero hindi sa gawa.
-Pinagpupuyatan mo para lang sagutin ka, tapos pag kayo na, binabalewala mo na.
- Minamahal mo ng patago, takot kang umamin pero mahal ka rin pala at kung kelan huli na, wala na may mahal na siyang iba.
- Love as an inspiration, Love as a destruction.
- Pangakong napapako at sinusulat sa tubig.
- At syempre, pagmamahal ng kaibigan na matakot sabihin ang nararamdaman dahil sa pagkakaibigan.
Mga talinhaga ng pag-ibig para sa mga kabataan na tulad ko.Siguro nga, masyado nang nalulong kaming mga kabataan sa PAG-IBIG, maaring masama, maari ring mabuti ang naidudulot. Tulad sa pag-aaral, masasabing masama kung nagiging sagabal at nakakasira ito. Yun tipong mas inuuna ang "LABLYF" kung tawagin kesa sa pag-aaral.Mabuti naman kung ito ay nagiging inspirasyon, yun tipong matataas ang grades, nagpapakitang gilas para sa kanyang iniibig, yun maganda yun.Syempre,hindi mawawala sa masamang naidudulot ng PAG-IBIG ang pagiging batang ina at batang ama at yun ang pinakamalala sa lahat.
Marahil, lahat naman ng aming pagkakamali lalo na pagdating sa pag-ibig ay meron kaming aral na napupulot o sabihin na nating meron kaming pagkakatuto. Sabi nga, " Mistakes are made for us to realize what is right" , sa bawat pagkakamali namin, nandyan din yung pagkatuto. Pagkatuto kung saan hindi lang namin itatanim sa isip at puso namin, bagkos sasamahan namin ng gawa.
- Natutunan na ang Pag-Ibig hindi minamadali, kailangan hinihintay ang tamang oras at panahon na kung saan doon ibibigay ang buong pagmamahal .Kung dumating man ang maling tao, at hindi napigilan ang nararamdaman, mamahalin yong taong yun ngunit magtitira sa sarili para kung dumating man ang tamang tao meron pa kaming maibibigay.
-Na ang Pag-Ibig ay hindi isang laro, ito ay isang seryosong bagay na hindi namin kailangan madaliin.
-Na ang Pag-Ibig ay kailangan maging isang inspirasyon sa amin hindi isang destruksyon
-Na ang Pag-Ibig ay isang emosyon na maaring magpabago ng isang indibidwal.
-Na kakambal ang PAG-IBIG ang PAGKABIGO, kaya kailangan handa kang masaktan at handa kang magparaya kung kinakailangan.
Siguro nga, hanggang ngayon ang PAG-IBIG ay isa sa malaking problema ng kabataan ngayon, subalit parte na yun ng buhay. Lahat tao nagmamahal, siguro yung iba sa maling panahon, maling oras at maling pagkakataon. Ngunit dadating ang panahon na magmamahal din tayo, masasaktan at sa huli maaring maging masaya, nasa pagtanggap lang yan, kung paano mo tatanggapin ang taong nagmamahal sayo, kung paano mo tatanggapin lahat lahat sa kanya at kung paano mo tatanggapin ang pag-ibig na nakalaan sa yo.Walang taong hindi nagmamahal at hindi nasasaktan dahil magkakambal ang PAG-IBIG at PAGKABIGO. Pero ito lang ang masasabi, hanggang may nagmamahal sayo, wag kang magsasawang mahalin din ang taong mahal mo, hindi ka man niya mahal, dadating ang taong mamahalin ka ng buong-buo at duon mo ibigay ang pagmamahal mo ng walang labis at walang kulang.
Lunes, Marso 12, 2012
Miyerkules, Pebrero 15, 2012
Pagkakaibigan at Pagmamahal
Madaling magmahal ng taong gusto mo.
Magiging komplikado lang kung yung taong gusto mo ay kaibigan mo.
Mahirap itago ang nararamdaman,
Ngunit mas mahirap isugal ang pagkakaibigan.
Tila ka naglalakbay ng walang patutunguhan,
Nagsusugal ng walang kasiguruhan.
Dahil alin man sa dalawa ang iyong pagdesisyonan
Tiyak meron kang masisira at masasaktan
Kung pagmamahal ang iyong napili
Pagkakaibigan niyo naman ang mababali.
Masasaktan ka lang at masasaktan din lang siya.
At sa huli ikaw pa din ang mahihirapan at magdudusa.
Kung pagkakaibigan naman ang iyong ipaglalaban.
Handa ka bang magparaya sa iyong nararamdaman ?
Hindi mo nga masisira ang inyong pagkakaibigan.
Sa huli naman, iyo namang pagsisisihan.
Mahirap magmahal ng kaibigan yan ang totoo.
Dahil isang mahalagang desisyon ang gagawin mo.
Pagmamahal mo o pagkakaibigan anong pipiliin mo?
Kung kahit ano man ang mapagdesisyonan mo,
ay malaki ang magiging epekto sa sarili mo at sa pagsasama niyo.
Siguro magandang piliin mo na lang kung saan kayo tatagal.
Siguro, mahalin mo na lang siya ng hindi niya nalalaman
O kung malakas ang loob mo ay magtapat ka sa kanya
Subalit maging handa ka sa lahat ng magiging epekto nito sa inyong dalawa.
Magiging komplikado lang kung yung taong gusto mo ay kaibigan mo.
Mahirap itago ang nararamdaman,
Ngunit mas mahirap isugal ang pagkakaibigan.
Tila ka naglalakbay ng walang patutunguhan,
Nagsusugal ng walang kasiguruhan.
Dahil alin man sa dalawa ang iyong pagdesisyonan
Tiyak meron kang masisira at masasaktan
Kung pagmamahal ang iyong napili
Pagkakaibigan niyo naman ang mababali.
Masasaktan ka lang at masasaktan din lang siya.
At sa huli ikaw pa din ang mahihirapan at magdudusa.
Kung pagkakaibigan naman ang iyong ipaglalaban.
Handa ka bang magparaya sa iyong nararamdaman ?
Hindi mo nga masisira ang inyong pagkakaibigan.
Sa huli naman, iyo namang pagsisisihan.
Mahirap magmahal ng kaibigan yan ang totoo.
Dahil isang mahalagang desisyon ang gagawin mo.
Pagmamahal mo o pagkakaibigan anong pipiliin mo?
Kung kahit ano man ang mapagdesisyonan mo,
ay malaki ang magiging epekto sa sarili mo at sa pagsasama niyo.
Siguro magandang piliin mo na lang kung saan kayo tatagal.
Siguro, mahalin mo na lang siya ng hindi niya nalalaman
O kung malakas ang loob mo ay magtapat ka sa kanya
Subalit maging handa ka sa lahat ng magiging epekto nito sa inyong dalawa.
Mata ng Isang Batang Pulubi
Minsan, habang nag-aabang ako ng jeep na masasakyan sa kanto ng Ermita, Manila.May lumapit sa aking isang batang pulubi.Mababakas mo sa kanya ang tunay na kahulugan ng kahirapan.Magulo ang buhok, madungis ang mukha, walang sapin sa paa at sira-sira ang damit.Ngunit sa kabila ng kanyang nakapanglulumong pisikal na kaanyuan, ang kanyang mga mata ang pumukaw at umagaw ng aking atensyon.
Sabi nila, mata daw ang salamin ng ating kaluluwa, hindi imposible subalit hindi lang iyon may mas malalim pang kahulugan at sa mata ng isang pulubi ko lang iyon natagpuan.Tila ba isang panaginip ng ako tinitigan niya, nagliwanag ang buong paligid, nabalot ng misteryo at ang pagkabalot ng misteryong iyon, doon ko napagtanto na para bang lahat ng sikreto ng buhay ay binunyag niya sa aking harapan.Imposible.Makapangyarihan.Di kapani-paniwala ngunit totoo, nagmistulang isang anghel siya sa aking paningin.
Pagkisap ng aking mga mata, nakita ko pa rin siya, nakalatag ang mga palad sa aking harapan, namamalimos.Naisip ko ang tinapay sa aking bag at agad-agad ko yung kinuha at hindi ako nag atubiling ibigay sa kanya. Nagpasalamat siya at unti-unting lumayo, subalit hindi pa din maalis ang mata ko sa kanya habang unti-unti siyang naglalaho.
Bigla akong naalimpungatan sa busina ng jeep.Sa aking pagsakay, napaisip pa din ako sa mga naganap.Hindi maalis sa aking isip ang tagpong iyon.Tagpo kung saan masasabi kong imposible ngunit totoo. Nakita ko mismo ng aking mga mata lahat ng nangyari, hindi ako nanaginip o nagiilusyon. Kung sasabihin ko ito sa mga edukadong tao o kahit sa ordinaryong tao, marahil sasabihin nilang nasisiraan na ko ako ng ulo o nababaliw.
Ngunit kahit saan ko man tingnan, totoo siyang naganap, naganap ng tinitigan niya ako.Minulat niya ang mulat kong mata sa katotohanan ng buhay.
Katotohanan. Na ang tao ay nagpapaalipin na sa mga materyal na bagay lalo na sa pera, nilalamon na ng inggit, kapangyarihan, kayaman at pagiging makasarili. Hindi na nakukuntento sa kung anong meron sila, bagkos ay naghahangad pa.
Totoo.masakit mang isipin pero yun ang katotohanan na sa mata lang ng isang pulubi ko napagtanto.
Siguro,hindi ko na makikita ang batang pulubing yon,Siguro magiging isang ganap na siyang binata, maayos ang buhok, malinis ang mukha, magara ang damit, maaliwalas ang mukha, may sapin sa paa at malusog ang pangangatawan.Malayo sa dati niyang itsura.At syempre, ang mga mata niya na patuloy na magmumulat sa mga taong makakakita ng hiwaga nito.Alam ko, mangyayari yon at ako naman tatanda, lilipasan na ng panahon, puputi na ang buhok, hihina ang pangangatawan at habang panahong magiging masaya at pinagpala dahil sa kaganapan sa aking buhay na aking nasaksihan sa mata ng isang pulubing bata.
O kaya naman, mananatili siyang isang pulubi na mamamalimos at patuloy na magbabaybay at maglalaro sa buhay habang minumulat ang mga mata ng mga taong makakasalubong niya sa katotohanan.At ako naman, mahihimlay sa isang paraiso habang yakap-yakap ko ang isang kaganapan sa king buhay na hinding-hindi ko makakalimutan.
Sabi nila, mata daw ang salamin ng ating kaluluwa, hindi imposible subalit hindi lang iyon may mas malalim pang kahulugan at sa mata ng isang pulubi ko lang iyon natagpuan.Tila ba isang panaginip ng ako tinitigan niya, nagliwanag ang buong paligid, nabalot ng misteryo at ang pagkabalot ng misteryong iyon, doon ko napagtanto na para bang lahat ng sikreto ng buhay ay binunyag niya sa aking harapan.Imposible.Makapangyarihan.Di kapani-paniwala ngunit totoo, nagmistulang isang anghel siya sa aking paningin.
Pagkisap ng aking mga mata, nakita ko pa rin siya, nakalatag ang mga palad sa aking harapan, namamalimos.Naisip ko ang tinapay sa aking bag at agad-agad ko yung kinuha at hindi ako nag atubiling ibigay sa kanya. Nagpasalamat siya at unti-unting lumayo, subalit hindi pa din maalis ang mata ko sa kanya habang unti-unti siyang naglalaho.
Bigla akong naalimpungatan sa busina ng jeep.Sa aking pagsakay, napaisip pa din ako sa mga naganap.Hindi maalis sa aking isip ang tagpong iyon.Tagpo kung saan masasabi kong imposible ngunit totoo. Nakita ko mismo ng aking mga mata lahat ng nangyari, hindi ako nanaginip o nagiilusyon. Kung sasabihin ko ito sa mga edukadong tao o kahit sa ordinaryong tao, marahil sasabihin nilang nasisiraan na ko ako ng ulo o nababaliw.
Ngunit kahit saan ko man tingnan, totoo siyang naganap, naganap ng tinitigan niya ako.Minulat niya ang mulat kong mata sa katotohanan ng buhay.
Katotohanan. Na ang tao ay nagpapaalipin na sa mga materyal na bagay lalo na sa pera, nilalamon na ng inggit, kapangyarihan, kayaman at pagiging makasarili. Hindi na nakukuntento sa kung anong meron sila, bagkos ay naghahangad pa.
Totoo.masakit mang isipin pero yun ang katotohanan na sa mata lang ng isang pulubi ko napagtanto.
Siguro,hindi ko na makikita ang batang pulubing yon,Siguro magiging isang ganap na siyang binata, maayos ang buhok, malinis ang mukha, magara ang damit, maaliwalas ang mukha, may sapin sa paa at malusog ang pangangatawan.Malayo sa dati niyang itsura.At syempre, ang mga mata niya na patuloy na magmumulat sa mga taong makakakita ng hiwaga nito.Alam ko, mangyayari yon at ako naman tatanda, lilipasan na ng panahon, puputi na ang buhok, hihina ang pangangatawan at habang panahong magiging masaya at pinagpala dahil sa kaganapan sa aking buhay na aking nasaksihan sa mata ng isang pulubing bata.
O kaya naman, mananatili siyang isang pulubi na mamamalimos at patuloy na magbabaybay at maglalaro sa buhay habang minumulat ang mga mata ng mga taong makakasalubong niya sa katotohanan.At ako naman, mahihimlay sa isang paraiso habang yakap-yakap ko ang isang kaganapan sa king buhay na hinding-hindi ko makakalimutan.
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)